Gekozen voor een polyamoreuze levensstijl

 

Mijn nestpartner (39) en ik (36) hebben bijna 8 jaar een relatie en wonen nu 7 jaar samen in een rustig dorpje in de buurt van Eindhoven. In het weekend en de vakanties wonen zijn kids en dus mijn bonus kindjes bij ons. Ook hebben we nog een golden retriever en 2 katten. Een gezellig drukte dus. Sinds januari 2021 actief geworden op organisatorisch gebied binnen de poly community en in juni 2021 zijn we met de Discord server verder gegaan als PolY-Gen en hebben we ook een Facebook groep in het leven geroepen. Ik ben er als organisatielid met plezier gezellig druk mee.

Nu heb ik al een aantal keer van verschillende mensen te horen gekregen dat bepaalde dingen die ik in mijn nieuwe poly leven ontdek en ervaar eens op zou moeten schrijven voor een blog. Ik ga dus een poging doen om met enige regelmaat een blog hier te plaatsen. Deze eerste blog is een beetje een introductie. Een verhaal in een notendopje.

 Begin 2020, nog voor er hier in Nederland ook maar een hint was dat de wereld dicht ging, besloten mijn partner en ik, na verschillende gesprekken over de jaren heen, om naast de geopende relatie die we hadden ook polyamorie te ontdekken en te betrekken in ons leven.

We hadden al snel in onze relatie besloten dat we onze relatie open wilden houden omdat we bepaalde dingen niet altijd bij elkaar konden vinden. Kink is voor ons een deel van ons leven en doordat we beiden switches zijn zaten we niet altijd op de juiste golflengte voor elkaar.

"We wisten allebei dat we meer dan genoeg liefde te geven hadden."

Voor mijn partner leek dit openstellen van de relatie wat gemakkelijker te gaan dan voor mij. Ik voelde me er vaak ongemakkelijk bij, ongemakkelijk bij de speelpartners waarmee ik iets probeerde op te bouwen. Moeizaam omdat ik een stuk connectie miste. Omdat ik mijn emoties inhield en begrensde en daardoor niet een band kon ontwikkelen die voor mij belangrijk was.

Liefde! Dat was wat er ontbrak. Het voelde klinisch en afstandelijk waardoor ik mij niet open kon stellen voor de speelpartner. Want openstellen betekende dat mijn emoties ook de vrije ruimte zouden krijgen en er liefde om de hoek kon komen kijken. Iets wat met onze uitvoering van een open relatie niet hoorde.

Over de jaren heen waren we erg steunend naar elkaar als het om de speelpartners ging. Hoe vaak ik wel niet te horen kreeg van mijn partner dat als we niet op elkaars kink-golflengte zaten ik maar  moest kijken naar een leuke D, want dat gunde hij me zo. Maar veel kwam er niet uit naar voren door het gevoel om mijn emoties opgesloten te moeten houden wat voor de afstand zorgde tussen mij en een speelpartner voor het ook maar iets kon worden. Ik realiseerde ook dat seks zonder enige liefde voor mij in een (kink)relatie voor mij niet een ding meer was.

Toen we begin 2020 weer spraken over hoe dingen gingen gaf ik aan dat ik inmiddels wist wat ik miste. De connectie door middel van liefde. De relatievorm van enkel speelpartner was voor mij niet voldoende. Dat ik wel wilde maar dan toch mijzelf de ruimte wilde geven voor de mogelijkheid dat liefde er kon en mocht zijn. Dat ik eigenlijk meer dan 1 partner wilde in relatievormen waar liefde de basis was. Met kink maar ook de mogelijkheid om zonder kink een relatie aan te gaan met een ander.
 
Ik had inmiddels de term polyamorie voorbij zien komen en na hierover uitgebreid en meerdere keren gesproken te hebben besloten we dat dat er mocht zijn. We wisten allebei dat we meer dan genoeg liefde te geven hadden. Dat we met elkaar goed genoeg konden praten om, als we hierin tegen dingen aan zouden lopen, dat te kunnen bespreken. De gesprekken die we erover hadden gingen niet eens over zaken als jalousie of angsten maar over praktische dingen zoals de kinderen, locaties etc. Want de rest zat en voelde al goed, deels door de ervaring die we hadden met open relaties. Nu klinkt het haast of we ‘samen poly zijn’ maar het is keus die we ieder voor zich namen en waar we binnen onze relatie ook de acceptatie voor omarmden.

Een van de eerste termen die ik op het grote wereld wijde web tegenkwam was Keukentafel Polyamorie. Een begrip waar wij ons beiden erg fijn bij voelen. Het geeft voor ons een gevoel van betrokkenheid met elkaars partners en met onze grote voorraad aan bordspellen is het een leuke manier om elkaar beter te leren kennen.
Beetje bij beetje zijn we onze stappen aan het zetten in de wereld van polyamorie. En beetje bij beetje worden onze levens ingericht door deze keuze.

Natuurlijk was de timing (januari 2020) achteraf gezien niet de meest handige timing om deze stap te maken. Want daten zat er voor ons met het hele corona gebeuren, wat vlak na het besluit om de hoek kwam kijken, niet in. Maar het gaf wel de ruimte om er meer over te lezen, aan te sluiten bij online groepen en ruimte om onze eigen gedachten te ontdekken en aftastend te voelen wat dit met ons als individu en als koppel deed.

Inmiddels heeft hij een vriendin waarmee hij eens in de zoveel tijd afspreekt (hopelijk nu er een logeerkamer is wat vaker) en heb ik een oude relatie nieuw leven in geblazen. (hierover mogelijk in een volgende blog meer) Met onze meta’s kunnen we prima aanschuiven aan de keukentafel. Er is voor mij ook nog veel te ontdekken. Een van de leuke dingen vind ik dat; het ontdekken van zoveel verschillende nieuwe dingen en onderdelen waar je met een poly levensstijl mee in aanraking komt.

Voor mijn gevoel hebben we gekozen voor een polyamoureuze levensstijl daar waar anderen voor een monogame levensstijl kiezen. (of iets wat er tussenin hangt) Ik denk namelijk niet dat mensen van nature monogaam zijn. De meeste mensen kiezen niet bewust en toch ook wel bewust voor een monogame levensstijl; de maatschappij is door allerlei factoren een monogame maatschappij geworden waardoor mensen mogelijk niet bewust zijn van andere opties. Maar er zijn ook genoeg mensen die het bewust monogaam willen houden. En dat mag er allemaal zijn.
Ik mag dan in gesprekken wel zeggen dat ik poly ben. Maar wat ik eigenlijk zeg is dat ik polyamoureus leef.

Voor ons is het een keuze geweest.
Een waar we ieder op het moment erg gelukkig mee zijn.