PolY-Gen Nederland blog

  Vandaag schrijf ik over de paradox die ik ervaar tussen proberen en keuzes maken. En voornamelijk over waarom ik alleen nog maar met mensen date die poly zijn. En ik vertel je eerlijk, dit klinkt voor de romanticus in mij zo overbodig. Waarom nog meer hokjes? Liefde is toch liefde? Je kunt toch niet ervan uitgaan dat de persoon met wie je een fantastische klik hebt, zo’n levensstijlkeuze al helemaal heeft uitgezocht? En het is ook niet niks om open te staan voor een emotionele verbinding met iemand die al een partner heeft? Daarnaast, heb ik niet zelf ook mijn weg naar polyamorie uit moeten zoeken door eerst een open relatie te hebben? Seks en daten zonder emoties is iets wat ik bijvoorbeeld probeerde. Dus om keuzes te maken moet je onderzoek doen. Maar polyamorie is voor mij een keuze die veel betekent. En vorig jaar zomer besloot ik om alleen nog maar mensen te daten die echt polyamoreus zijn. Ik zal je vertellen hoe het zit en je meenemen in een aantal ervaringen die ik heb gehad.

  Het belang van een netwerk Als kind krijg je genoeg voorbeelden van monogame relaties te zien: als je ouders geen goed huwelijk hebben, dan kan je aan de andere volwassenen om je heen zien hoe zo’n relatie in elkaar zit. En mocht dat niet genoeg zijn, dan hoef je de tv maar aan te zetten of een boek erbij te pakken voor nog meer voorbeelden. Hierdoor bouw je nog voordat je zelf in een relatie komt een bepaald beeld op over hoe een relatie werkt en eruit hoort te zien. Als je een polyamoreuze relatie hebt, mis je die voorbeelden vaak. Je moet daarvoor je eigen script schrijven. Gelukkig zijn er wel een aantal informatieve boeken, maar eerlijk gezegd vond ik die zelf vaak heel theoretisch: Want hoe ziet dat er dan uit, zo’n anarchistische relatie? En zo’n stappenplan voor jaloezie is leuk, maar werkt dat dan ook echt? Hoe weet je dan of je polysaturated bent? En waarin is New Relationship Energy anders dan gewone verliefdheid? Het bleef allemaal wat abstract, en ik vond het lastig om m

  GATEKEEPING IN DE POLYAMOREUZE GEMEENSCHAP Wanneer de een zijn kopje thee de ander zijn kopje thee niet is. Vreemdgaan is geen polyamorie, polygamie is geen polyamorie, een monoamoreus persoon in relatie met een polyamoreus persoon gaat nooit werken, voorgeschreven hiërarchie in relaties is buitensluitend en oneerlijk, je mag geen regels maken met je partner(s) want regels zijn niet houdbaar, polyfidelity is een tussenstap en eigenlijk monogamie+ en geen echte polyamorie, date vooral geen mensen die nieuw zijn in de polyamorie zij zijn er nog niet klaar voor en lijdt tot liefdesverdriet, je partner mag je nooit verzoeken om je seksuele vrijheden te beperken want dat tast je autonomie aan, stelletjes die een derde persoon daten zijn onwetende en toxic, en, als ‘’derde’’ wordt je gebruikt als seksspeelgoed en vroeg of laat zul je gedumpt worden door het ‘’stel’’. Je bent vast een, meerdere of al deze sentimenten tegengekomen in polyamoreuze gemeenschappen. Vol goede bedoelingen wordt,

‘Goedemiddag, u spreekt met Joyce van GGD Groningen, ik bel u in verband met het Bron- en contactonderzoek. U bent positief getest op Corona, en we willen graag in beeld brengen wie mogelijk risico lopen op besmetting, en met wie u in nauw contact bent geweest in de 48 uur voor dat u ziek werd.’ Dit telefoontje had ik al verwacht. Toen ik online zag dat ik positief getest was op corona, stond er al bij dat de GGD mij zou gaan bellen, en dat ik een lijstje kon gaan maken met de namen en telefoonnummers van mensen die ik in de 48 uur voordat ik ziek werd nog had gezien. Nou had ik net dit weekend mijn beide partners nog ontmoet, en hun inmiddels ook ingelicht natuurlijk over mijn positieve uitslag. Gelukkig vertonen zij geen symptomen nog, en hopelijk blijft dat zo! Joyce van de GGD heeft een uitgebreide vragenlijst. Het gesprek duurt ruim een uur! We kunnen in kaart brengen waar ik mogelijk besmet ben geraakt, en wie ik nog fysiek ontmoet heb in de 14 dagen voordat ik ziek werd, met een

  Zo, laten we eens een controversieel onderwerp aanhalen: unicorn hunting. Of: stelletjes die een derde zoeken.  Geen zorgen, het is niet mijn doel om jullie de les te leren en betweterig te doen. Maar ik ga wel mijn uiterste best doen om mijn eigen ervaring in de positie van unicorn over te brengen, op genuanceerde maar misschien ietwat ongezouten wijze. Om zo voor een beetje begrip en liefde te zorgen in de hectische wereld van het non-monogaam relateren. Laat ik beginnen met de basics. Wie ben ik, en wat is een unicorn? Ik ben cis vrouw, jong-ish, biseksueel, en val onder de parapluterm non-monogaam. Ik heb profielen op datingsites en sta zo nu en dan met mijn hoofd in de media of voor een groep voor lezingen. Daarmee roep ik iets toegankelijks over mij af. Daardoor kom ik al snel in beeld bij de zogenaamde “unicorn hunters”: Een stelletje, vaak bestaande uit man en vrouw, op zoek naar een derde persoon om een driehoeksrelatie mee aan te gaan. Ze zoeken een biseksuele vrouw die met

  Vaak heb ik gehoord dat stellen aangeven niet tegen familie en vrienden durven te vertellen dat ze een open of polyamoreuze relatie (zouden willen) hebben. Ze hebben dan een primaire relatie en de ander moet zich daar maar naar aanpassen. Mag vaak geen deel uitmaken van de rest van het leven en leert daardoor veel vrienden en familie van hun geliefde niet kennen. Soms een enkeling, een goede vriend/vriendin. Ook krijg ik reacties te horen als: “Ze begrijpen het toch niet”, “De situatie doet zich nu niet voor, als dat wel zo is, vertel ik het,” of “Ik ben gelovig opgevoed, en vanuit het geloof zullen ze het niet begrijpen.” Zo zijn er vast wel meer redenen gegeven waarom het niet te doen. Toen mijn secondaire vriendje op Facebook vertelde dat onze relatie met z’n drieën was, is mijn relatie met mijn primaire partner snel overgegaan. Mijn primaire vriendje en ik hadden het wel al tegen wat mensen verteld; tegen vrienden, mensen van mijn kant, maar ook zijn ouders wisten ervan. Toch kwa

Polyamorie is in opkomst. We zijn op verschillende locaties al ruim 2 maanden aan het bloggen, vooral op Facebook. Communities springen als paddestoelen uit de grond. Het hebben van een relatie met meer dan 1 persoon, in alle openheid, verschijnt langzaam een beetje in het straatbeeld. Maar de meeste Nederlanders weten nog niet eens dat het bestaat. Of kennen het alleen uit fictie, of van een van de vele media representaties. Heel veel Nederlanders kennen misschien wel niemand die zelf polyamoreus is. Of, althans, niet dat ze weten. Want als we sommige schattingen mogen geloven, kennen Nederland en Vlaanderen samen tussen de 100.000 en 200.000 polyamoristen. Maar de meeste daarvan zijn er niet heel open over. Op die manier blijft het hele concept "polyamoreus zijn" een beetje onder de radar. Zoals het gezegde gaat, "onbekend maakt onbemind". En wat mensen niet kennen of niet begrijpen, daar zijn ze bang voor. Dat gaat gepaard met vooroordelen, afkeuring en soms een